Marianne Zwagerman | Bnr

Vorige week kwam ik vakbondsleider Thomas Bruning tegen in de BNR-studio en hij duwde mij zijn witboek Journalistiek heeft een Prijs in handen. Best een huiveringwekkend pamflet. Journalistiek is in rap tempo van een eerbaar en redelijk betaald beroep aan het verworden tot een hobby. Echte journalisten worden persvoorlichter of contentmarketeer en wat overblijft zijn de webshopachtige typetjes die tussen het bakfietskeuvelen door een stukje tikken naast een kopje verse muntthee. U denkt dat ik overdrijf? Nee helaas, in deze industrie, die voor een groot deel op freelancers drijft, kan veertig procent van de journalisten niet rondkomen. Ze zijn afhankelijk van het inkomen van hun levensgezel! Nu ben ik van de doctrine: als er geen vraag naar is gaat het dood, zo werkt de markt. Maar zo eenvoudig is het niet in de journalistiek, nog los van het maatschappelijk belang van deze bedrijfstak. Er spelen zaken mee waar geen journalist invloed op heeft, maar die de politiek had kunnen (en moeten) voorkomen. De EU na